อิจฉาคนทำงัยดี..ช่วยเราหน่อยนะเพื่อน ๆ

[เซ็งจัง]

แบบทำอารัยๆเค้าก็ดีในสายตาคนอื่นตลอดเลยอ่ะ เค้าก้อดีจิงๆอ่ะนะ แต่เราไม่ชอบ เราว่าเราโรคจิตอ่ะ เรารับไม่ได้อ่ะ เราแอบแกล้งเค้าไม่รู้ก่ครั้งแล้ว แต่ดูดิมันไม่เห็นด่าเรากลับเลยง่ะ เราแค้นๆๆๆๆๆๆๆเรากะด่าเว่อร์ๆให้มันอายไปเลย แต่เค้าก้อยังเงียบไม่ด่าเรากลับซักคำ เพื่อนๆว่าเราโรคจิตมั้ย แล้วเราต้องทำงัยดี สงสารเราเถอะเราอิจฉามันจะตายอยู่แล้ว ทำมัยทำอารัยๆมันก้อได้ดีกว่าเราทุกที :'(แม้แต่พ่อกะแม่เรายังชมเค้าเลยอ่ะ ช่วยเราหน่อยนะ เรายินดีรับฟังทุกอย่าง

[~~LEE~~]

นะครับอันนี้ผมว่าคุณน่าจะหัดฝึกสมาธินะครับ


ฝึกให้ใจสงบ


อย่าไปอิจฉา ถ้าเขาทำแล้วดีเราก็ดูและนำมาปรับใช้เป็นแบบอย่างเพื่อพัฒนาตัวเรานะครับ



ยังดีนะที่ยังรู้ตัวว่าทำอะไร



ลองเปิดใจรับดูสิ เปิดรับทุกๆอย่างอย่าไปอิจฉาอย่าปล่อยให้เพลิงอิจฉาริษยา แผดเผาเราได้



มนุษย์ที่ว่าประเสิฐกว่าสัดอื่นๆก็เพราะมนุษย์นั้นรู้จักเรียนรู้และแยกแยะ



อย่าให้จิตใจเอาชนะสติได้ ต้องเอาชนะใจตนให้ได้ มีสติครับหัดฝึกสมาธิบ้างแล้วจะช่วยได้

[Unidentified Girl]

น้องก็บอกเอง ว่า เขาดีจริง

งั้นก็ต้องเปลี่ยนวิธีการคิดค่ะ

เพราะการแต่มัวคิดริษยาน่ะ

เสียเวลาพัฒนาตัวเองค่ะ

เอาเวลาไปพัฒนาตัวเองดีกว่า

ยิ่งคิดได้เร็ว โอกาสพัฒนาก็มีมาก

วันหนึ่งอาจเก่งกว่าเขาก็ได้นะคะ

แต่ถ้ามัวแต่คอยดูว่าเขาทำอะไรอย่างไร

ได้แต่เดินตามเขา

ชีวิตก็เดินตามเขาไปตลอดแหละค่ะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

คุณครูดีใจมากลูกที่หนูจับความรู้สึกตัวเองได้ และแยกถูกผิดออก

คนเราถ้ารู้ตัวก็จะแก้ง่าย ไม่ถลำลึกลงไปแน่นอน

"ความอิจฉา" เกิดจากการเอาตัวเองไปแข่งขันกับผู้อื่น

ถือได้ว่าเป็นปมด้อยที่ฝังอยู่ในจิตใจลึกๆ อาจเกิดสะสมมาตั้งแต่วัยเด็กที่คอยเปรียบเทียบกับพี่น้องของตัวเอง

ขาดเกณฑ์ในการสร้างความดีจนกระทั่งต้องคอยนำตนเองไปเทียบเคียงกับผู้อื่นและแค้นเคืองผู้ที่เรายกตนไปเปรียบท่าน

การที่เราไปด่าว่าผู้อื่นให้เสียหาย หรือใส่ร้ายให้เขาดูแย่ลง

แต่เราหารู้ไม่ว่า การกระทำของเราเองนั่นแหละ กลับทำให้เราดูแย่และต่ำกว่าระดับที่เราพึงจะเป็นเสียอีก


เลิกนะลูก

เรามีอีกตั้งหลายวิธีที่จะสูงกว่าคนอื่น

แค่เขย่งเท้าขึ้นตรงๆ เราก็สูงขึ้นโดยไม่ต้องไปเหยียบย่ำบนอวัยวะส่วนใดของผู้อื่นแล้ว


ที่สำคัญหนูเองก็ยอมรับว่าคนที่หนูอิจฉาเป็น "คนดี"

หนูยิ่งบาปกรรมซ้ำสองงเข้าไปอีก

จิตสำนึกของหนูจึงคอยตามถามตัวเองเสมอว่า "หนูเป็นโรคจิตรึเปล่า"



เลิกกล่าวร้าย หรือสร้างสิ่งไม่ดีให้กับเพื่อน

อย่างน้อยถ้าจิตใจของเราไม่กว้างพอที่จะยินดีกับความสำเร็จของเขา

เราก็น่าจะวางใจเป็นกลางได้

ผิดศีล5 ก็ยากที่จะเกิดเป็นมนุษย์แล้ว

คำว่าเกิด ไม่ได้หมายถึงชาติหน้า

แต่คือการเกิด ดับ ทางความคิดผิดชอบในปัจจุบัน

การกลัวเขาได้ดีก็เท่ากับการเสวยชาติเป็น "เดรัจฉาน"

ยิ่งอยากได้ความดีความชอบอันไม่ใช่ของตัว ด้วยการทำลายคนอื่น ก็ถือว่าได้เสวยภพชาติเป็น "เปรต"

แล้วเมื่อไหร่ หนูจะได้เสวยภพเป็น "มนุษย์" หรือ "ผู้มีใจสูง"ได้เล่า



มาเริ่มต้นใหม่นะคะ

แค่หนูรู้ผิดชอบชั่วดี ก็แก้ได้เเล้วลูก

ค่อยๆนะคะ  มองสิ่งดีๆที่เขาทำ ที่เกื้อประโยชน์ต่อตัวเขาและส่วนรวม

สกัดคนทำดี บาปมหันต์นะคะ

บาปไม่มาทันที แต่จะรวมกันเมื่อมีฤทธิ์มากขึ้น อาจทำให้ชีวิตหนูล้มครืนได้ในพริบตา



ทำจิตใจให้ดีนะคะ

ตั้งใจเรียน

ไม่ต้องแข่งกับใคร

ทำดีทุกวัน ไม่มีใครเห็น ก็ถือว่าได้ทำความดีแล้วค่ะ



โชคดีนะคะ